Dag 11 18-6-2011

18-6-2011.

Gisterenavond 23.45 uur konden we niet verder werken omdat “Waar ben je” onderhoud pleegde tijdens het Up loaden, daarom zijn vanochtend-vroeg op 1 na alle verslagen en foto’s doorgestuurd. De rest moet maar wachten tot in Chendu.

Vandaag gingen we weer terug naar Lhasa. De weg was net gereed gekomen. De oude weg liep over de bergtoppen, de nieuwe ging onderlangs door de dalen.
1 pluspuntje; 1 goed middel tegen hoogteziekte? Chocola eten, houden we wel van.

Onze Tibetaanse gids heeft kunnen regelen dat we een Tibetaanse boerderij konden bezichtigen, inclusief aangeplakte koeienvlaaien en we lieten ook nog souvenirtjes van de reizigers achter, achter het muurtje van het kippenhok.
Beneden waren de stallen, men woont er boven. Dit i.v.m. de warmte die omhoog trekt. Gezien de foto’s spreekt het huishouden voor zichzelf. Wat hebben wij het toch goed!
De boerin is getrouwd met 2 broers en heeft 5 kinderen, ik weet niet van wie-wie-is.
In Tibet bestaat de mogelijkheid om met 2 mannen getrouwd te zijn. Dit is een voortvloeisel uit de middeleeuwen dat als de man ten strijden trok, er toch nog een man in huis was. Dit gebeurt nu dus ook, b.v. een buschauffeur die lange tijd van huis is, wordt vervangen door zijn broer om de boerderij te bestieren.
In Tibet geld niet de 1-kinds politiek, maar een 2-kinds politiek. Als men in overheidsdienst is, geld nog steeds de 1-kinds politiek.

We reden langs Youd Tango Rivier, de langste rivier van Tibet. In het dal van deze
rivier wordt, nu de autoweg klaar is, een nieuwe spoorbaan aangelegd en ook een vliegveld.Langs de weg worden veel tunnels gebouwd.
Omdat er onderweg geen goed restaurant was, had Floor voor diverse lekkernijen gezorgd.
Ook kwamen we langs een wierook-makerij. In het dalletje groeien de struiken die een speciale behandeling ondergaan van diverse geuren.

Even voor Lhasa maakten we nog een toiletstop. Hier waren kinderen op hun hurken aan het leren hoe ze de letters van ons abc moesten schrijven.

Onze chauffeur is een “sprinter”, verbazingwekkend hoe hard die kan rennen.
Het is hier heel normaal dat men, afgezien van het feit dat men in de openlucht poept, slurpt, boert, winden laat, gaapt met open mond, spugen op straat.
Als men verkouden is, eerst z’n neus uitsnuit op de grond (je ziet het gewoon lopen), dan z’n neus droogt met ’n papiertje, alvorens dat papiertje gewoon op de grond laat vallen. Vieze gewoonte, maar voor de Chinezen heel normaal.
Kleine kinderen gaan gewoon op straat op hun hurken zitten en doen hun behoefte door het spleetje van hun broek, ik vertelde al dat men geen pampers kent.
De regering probeert die gewoontes uit te roeien, maar of dat lukt???

Tot morgen.