11-4-2010

11/4
Het was vandaag 'n lange klamme dag, we reden de grote Noord-Bali tour. Eigenlijk het Indonesie zoals wij het van plaatjes kennen. Dit keer hadden we weer wel geluk om een goede gids te treffen. Bali heeft 3,5 miljoen inwoners. Heeft 'n oppervlakte van 56oo km2. Heeft 1400 dorpjes. Denpassar is de hoofdstad met 50.000 inwoners. Er bestaan in Bali maar 3 voornamen, voor de 1e zoon is de naam Wajang. Voor de 2e zoon Madi. Voor de 3e zoon Katoet. Is het 'n meisje, dan komen de letters ni er achter. Het 4e kind heet weer Wajang enz. Er zijn gezinnen op Bali met 15 kinderen, dus..., 5x Wajang. De oudste zoon gaat na zijn huwelijk bij zijn ouders wonen in 1 gemeenschap. Het huwelijk wordt bij de bruidegom thuis voltrokken. Sinds 1972 is wettelijk geregeld 1 man, 1 vrouw. Vanaf ongv. dat jaar zijn de rassenproblemen fors toegenomen, vooral door de fanatieke moslims van Java. De rijstbouw op Bali is 'n zaak van de coóperatie, terwijl er op Java meer zelfstandige boertjes zijn. Koeien worden in open vrachtwagens vervoerd. De maximale bouwhoogte op Bali is 15 meter (pijl en boog-schot hoog). Noord-Bali heeft geen hoge golven en vaak lava-strand, terwijl de omgeving van Kuta wel goed strand heeft en hoge golven. We rijden richting Tabanan, Pupuan. De rit ging door smaragdgroene rijstvelden/terrassen en weelderig begroeide bergen. We hadden een koffiestop in Pupuan, om daar tekomen moesten we door 'n soort jungle doolhofje met 'n glibberig smal paadje en treedjes. Daar aangekomen wachten 3 vliegende honden op ons. Ze laten zich makkelijk voeren en hebben mijn ijsje afgelikt. Tussen Seririt en Singaraja groeien kruidnagels, papaya's, mango's, druiven, cacao, koffiebonen en nog diverse fruit- kruidensoorten. Onderweg hebben een lunchstop gehouden in Lovina. Onderwijl begint het te regenen en terwijl we doorrijden om het sprookjesachtige Bratanmeer met de tempel van de watergodin Ulun Danu te bezoeken, begint het te stortregenen. We maken van de nood een deugd. Elk stel krijgt een joekel van 'n paraplu mee. Nu nog over de plassen zien te komen met je open sandalen. Soms was het "randjes lopen", dan stapte je weer in 'n sompig stuk grasveld, maar we hebben het gehaald. Oke..., foto-tjes, filmpjes en weer terug naar de bus. Wie wilde kon nog even lekker shoppen op de Pasar even verderop, wel met de plu. Tussen Lovina en het Bratanmeeer leven aapjes in 'n oude tempel. Je zag ze langs de kant van de weg op paaltjes zitten. Het regende en het bleef regenen, het werd wel 'n stuk koeler.