Verslag 28-5-08

Een wonderlijke dag vandaag. De temperatuur loopt weer een graadje op. Bij vertrek uit onze kamer kom ik tot de ontdekking dat er een gebedsrol aan de deur hangt. Men raakt die aan bij binnenkomst volgens Joodse begrippen. We gingen op weg om 08.00 uur. Onderweg kwamen we eerst langs een paar Spa-hotels. Volgens de overlevingen heeft Koning Salomo duivels in de grond gestopt om warm water te stoken. Omdat de Koning bang was dat na zijn overlijden de duiveltjes weer boven kwamen, liet hij de oren van de duivels afsnijden zodat zij niet konden horen dat de Koning overleden was. Omdat de duivels nog steeds niet weten dat de Koning dood is, zijn er nog steeds warmtebronnen. We gingen verder naar de doopplaats van Johannes de Doper. Hier aangekomen maakten wij een Baptistendoop mee van Zuid=Amerikanen. Ik heb het genoegen gehad om even te kunnen pootje baden in de Jordaan. We reden verder langs de Tabor (de berg waar het verhaal van Simson en Dalila afspeelde). We kwamen aan in Belvoir, (een Nationaal park) waarin restanten van een Kruisvaarderskasteel bevinden.
Toen we verder trokken kwamen we langs colonnes militairen, zeer zwaar bepakt, die een opleiding van 3jaar dienstplicht volgen (officieren 4jaar). Verder langs de Jordaan-vallei. De Jordaan is sinds 1967 de grens tussen Jordanie en Israel. Er zijn over de Jordaan 2 grensbruggen. De volgende stop is Beth Sain, de plaats waar Saul en zijn zonen werden opgehangen. Na de koffiestop daar gingen we een Oude Romeinse vesting bezoeken. Er waren veel originele details bewaard gebleven. De verdere tocht liep via de Westbank, ’n in 1967 door Israel bezet gebied Dat is een dor en kaal gebied wat bewoond wordt door bedoeinen en geiten in zeer schamele tentjes. Ook veel militaire uitzichtposten. In de verte zag je de bergen van Samaria. Veel dadel-palmbomen, en langs de Jordaan (die loopt van Jordanie naar Eilat), zeer grote aaneengesloten zandhopen. Dit is gedaan ter verdediging tegen illegale binnenkomst. In de zandhopen ziet men namelijk voetstappen. In de Westbank bij Jericho hebben wij geluncht. Zoals je ziet namen we een broodje shoarma. Niet zoals wij die kennen, maar met een bergje patat er bovenop en heel erg gepeperd vlees (wisten wij veel). Jericho is Palestijns gebied en dus voor buitenstaanders verboden. Vlak achter Jericho kon je de berg Der Verzoeking zien. Verder naar Jerusalem rijdt men langs nederzettingen, zowel Israelische als Palestijnse, die bestaan uit leegstaande huizen/flats. Dit doet men uit politieke motieven zodat men het gebied niet hoeft op te geven. In Jerusalem maakten we een fotostop bij de Universiteit, om over het dal uit te kijken. We stopten daarna boven op de Olijfberg met uitzicht op Jerusalem met zijn Gouden Koepels.
Men werd door Mirjam op het hart gedrukt om onze portemonaie in de bus achter te laten bij de chauffeur (die bleef er in zitten). Er liepen daar op die uitkijkpost zakkenrollers rond.
Er vond een schermutseling plaats tussen een Arabier en een van onze mede reizigers. Zijn vrouw wou een kaart kopen en deed de rits van haar handtas open, waarop haar echtgenoot (die niet in de gaten had dat zij een kaart wou kopen) de Arabier een duw opzij gaf. Deze pikte het niet en bedreigde de man met “ik splijt je hoofd door midden”. De Arabier zag hem voor een Jood aan. Door tussenkomst van een andere Arabier liep het met een sisser af. (Een opvliegend volk, met veel arm/hand gebaren. Hun hele houding spreekt mee). De chauffeur is ook een Arabier en Mirjam is Joods. Na foto’s genomen te hebben, daalden wij een bijna loodrecht weggetje af, je viel zowat voorover naar beneden. Je bent gauwer beneden met kopje duikelen. Gelukkig was aan de rechterkant in de muur een leuning gemaakt om ons vast te houden (linke soep). Eerst bezochten we een zeer oude, nog in gebruik zijnde, begraafplaats (de oudste graven zijn meer dan 2000 jaar oud). Ook reden we voorbij de begraafplaats waar Oscar Schindler ligt begraven, op de Sion-berg. De film “Schindler List”, is onlangs nog op de TV geweest, die man heeft veel Poolse joden gered in de 2e wereldoorlog en hij wou graag in Jerusalem begraven worden. Toen kwamen we in De Hof van Getsemane. We zagen de oer-oude olijfbomen en namen een kijkje in de Kerk aldaar. Vlak naast deze Kerk bevindt zich de Kerk met gouden torentjes. Dit is de Russische Orthodoxe Kerk, die niet bezichtig mag worden.
Na bezichtiging bracht de chauffeur ons via Oost-Jerusalem naar ons hotel, wat precies ligt op de grens van Oost/West Jerusalem.
We hebben een puik hotel met fitness en zwembad. Omdat het hotel in het Arabische deel ligt, mogen mannen en vrouwen niet samen zwemmen en/of fitnessen. Trouwens, op de tijden dat er gezwommen mag worden, zijn wij weer op pad. Dus veel heb je er niet aan. We hebben vanavond uitmuntend gegeten, werden bediend door vriendelijk personeel.
We kregen o.a ook ieder een bakje salade met walnoten. Ik kreeg van een tafelgenoot zijn walnoten, omdat hij die niet lustte. De bediening kwam prompt een bakje brengen, voor mij alleen. Zo zie je maar weer......., Arabieren?????? Ruwe bolster, blanke pit.