Dag 2

Gisterenavond gingen we nog een “ommetje” doen. We kwamen tot de ontdekking dat het Hotel in een (o schrik) hoerenbuurt ligt. Geen nood.., we zitten op 5 hoog! We zochten een Hotel die vrij centraal
lag en het is toch alleen maar om te slapen. Het is hier wel het veel bezongen stukje van Edith Piaff of was het Charles Aznavour?? Doet er niet toe, het is schoon en we hebben een dak boven ons hoofd. De lift is ca. 80/90, donker bekleed en het schommelt.
Je moet geen claustrofobie hebben, je wordt door de dubbele deuren hermetisch afgesloten.
Och..., Parijs.., Parijs....
Terwijl ik zo ons verslag doe, waaien de heerlijkste geuren door de open balkondeuren naar binnen en leeft men op straat. Parijs die nooit slaapt.
Kees had voor vandaag het Louvre ingepland, doch die bleek gesloten te zijn op dinsdags.
Vanmorgen, na 10 uur gepit te hebben, zaten de springveren nog op hun plaatst en zijn we niet uit bed gerold. De douche zat zo’n 2.20 hoog, die moest ik wat lager improviseren. Het ontbijt is iets meer dan het normale franse ontbijt. Gelukkig!
Vandaag hebben we (verschrikkelijk) veel gedaan en gezien met de benenwagen en met de metro. Ik weet niet of we morgenochtend wel ons bed uit kunnen, we zullen wel zo stijf als een plank zijn.
We namen eerst de metro naar de Bastille. Daar is Marie-Antoinette onthoofd. Op het plein staat een groot gedenkteken met een mannelijke mythologisch figuur in goud. De nieuwe opera is een lelijk ding, vinden wij, Daarna
langs de Seine gelopen naar de Norte Dame. We vroegen ons af waarom het zo druk was. Later bleek waarom, komt straks. We konden vlot naar binnen in de Norte Dame. Een vrij indrukwekkende kerk met veel uiterlijk vertoon met o.a. herinneringen aan Jeanne d’ Arc. Buiten gekomen liepen we tegen het hoofdbureau van de Politie aan
waar een grote optocht van Leger, Politie,
Muziekkorp en Brandweer in gala-uniformen die daar het gebouw in gingen. In de omgeving was een hels kabaal van sirenes en politiefluitjes. Toen we om het gebouw heen liepen, was daar de weg afgesloten voor een deel. Wij gingen aan de overkant open en zagen een heleboel hoogwaardigheidsbekleders die voor de hoofdingang stonden. We dachten “even kijken”, en ja hoor., President Sarkozy kwam er aan. Met mijn toestel in de aanslag (goed ingesteld en 3x gedrukt) is hij de dans ontsprongen en reste mij niet anders ’n foto van diens auto te nemen. Ooooch......., wat zonde!! Pech, pech, pech!! DOM!
We liepen daarna door naar de Congiergerie waar M-A gevangen heeft gezeten, haar cel is helemaal nagebouwd. Alsmede luxere cellen en de werkruimtes van het personeel. We lopen over de Pont Neuf naar Quartir Latin, waar een gedenkteken staat met een Mythologische vrouwenfiguur in goud. In een straatje vlakbij hebben we geluncht. Door het winkelcentrum de Hallen gelopen (niks gekocht, geen tijd voor gehad) naar de metro en met de metro naar Montpernasse, Uitgestapt bij Odeon. Op dit plein staat een standbeeld van Odeon, een Griekse Mythologische figuur. Doorgelopen naar Tour de Montpernasse. Met de “snellift” naar het dak (56e verdieping) van het gebouw gevlogen. We hadden mazzel met het weer en konden over heel Parijs kijken. Eenmaal weer beneden de metro gepakt naar Les Invalides. Daar moet de graftombe van Napoleon zich bevinden. Inderdaad..., onder een gouden koepel. Mooi plafond en omringd met mansgrote beelden. Die heb ik maar niet allemaal gefotografeerd, zou je gek van worden. In het Leger museum, wat er naast zat, kon ik nog wel foto’s van voertuigen uit de 1e wereldoorlog maken. In de vitrines stonden diverse soldatenpoppen, maar die van Napoleon mocht ik niet meer bij komen want ze gingen sluiten. Och., wat sneu nou he?? We konden nog wel naar een bioscoopzaal, waar het leven van Charles de Gaulle
getoond werd. Was ook wel weer interessant om te zien. Konden onze vermoeide benen/voeten even uitrusten, ha, ha....
Uiteindelijk gingen we met de metro terug naar het hotel. Op de Place Pigalle, naast de Moulin Rouge,
kochten we overheerlijke belegde stokbroden die we lekker hebben opgegeten. Het was ondertussen al kwart voor acht geworden.

Wegens te traag internet komen de bijpassende foto's pas als we weer thuis zijn.