26-3-2010

26/3
Vanmorgen (vrijdag 26/3) hebben we vrij tot 1/2 1. Konden eindelijk wat slaap inhalen. Ook de verslagen konden we even bijwerken. Nu, om deze tijd (kwart voor 5 'smorgens in Nederland) galmt de oproep tot het vrijdaggebed vanaf de moskee over Bandung en dringt zich ook door de dichte ramen, met airco aan, ons appartement binnen. Moet kunnen, toch?? 'Smiddags vertrekken we naar een muziekschooltje, helemaal achterin de krottenwijken. We hebben een 1/2 uur daar door heen gereden. Zo zie je de andere kant van de samenleving. Het minimum loon is E. 75,= per maand. Sociale uitkering hebben ze hier niet. De gemiddelde leeftijd is 65 jaar. Kinderen gaan alleen 'smorgens tot 14.00 uur naar school. In het muziekschooltje hebben ze elke middag muziekles vanaf 2 jaar. Van de jongste kinderen krijgen de ouders E. 50.= p.m. en E. 50.= p.m. voor 'n studiefonds. Als 'n kind wil gaan studeren, ontvangt het 'n beurs van de muziekschool. Toen wij aan kwamen, liepen we gelijk tegen een hok op waarin Goliath de Vleesmuis woont. In de zaal zat ook de ambassadeur van Suriname zonder dat wij het wisten. Zij ging na afloop weg met veel bombarie dwars door het drukke en vreselijk rommelig verkeer. Toen wij binnen kwamen werden we ontvangen met een flesje koude thee of water. We gingen eerst door een souvenirwinkel naar de zaal. De zaal was een open ruimte met een rotan dak. Eerst kregen we een voorstelling van een Wajang-speler, waarna uitleg werd gegeven over de verschillende muziek-instrumenten. Daarna wat muziekspel en toen kwamen er kleine kinderen die hun dansjes deden. Later kwamen er ook grotere kinderen bij. De leeftijd is vanaf 2 jaar tot ongeveer 18 jaar. Deze gaven een paar hele mooie voorstellingen met o.a. Aklun-instrtument. Idereen op de tribune kreeg ook zo'n instrument. Dus.., we kregen muziekles. De instumenten waren DO-RE-MI gestemd. Nr. 1 was DO, nr. 2 was RE, enz. Na enige uitleg van de orkestleider en met ondersteuning van alle kinderen (die naast je op de tribune plaatsnamen) konden we zowaar 'n lied spelen. Daarna kwam nog 'n dansgroepje, 5 meisjes van 14 jaar met mooie hooftooien en gewade die een dansvoorstelling weggaven. Daarna kwamen alle kinderen terug, die zongen eerst diverse liedjes waaronder 1 liedje in het Nederlands. Iedereen die op de tribune zat werd door 1 van de kinderen meegetroond naar de dansvloer om mee te doen aan diverse dansjes, waaronder ook de polonaise.
Even voor onze lieve kleinkinderen, Opa heeft jullie sms-jes precies op z'n verjaardag gekregen. Hij was er erg blij mee. Dus.., dikke knuffelkusjes van ons. Opa/Oma.
En Jola.., wat vind je van de “verjongde uitgave”?
Tussen haakjes…, hebben jullie die REUZENkever op de foto nog gezien?? Mooie oogjes he??